٤ تعداد ابیات این شعر: امیر خسرو دهلوی

دوست میدارم چو طفل کور دل آدینه را

بس که خوشدل با غم شبهای در خویش را

کی بود بیکاری آن مردم شکاران ترا

تا نظر سوی دو چشم تست یاران ترا

تاکند جانان ما از لطف خود درمان ما

ای طبیب از ما گذر درمان درد مام جوی

نیست مثل آن صنوبر در همه بستان ما